τῶν δὲ Σαμίων ἦσαν γάρ τινες οἳ οὐχ ὑπέμειναν ,ἀλλ' ἔφυγον ἐς τὴν ἤπειρον ,ξυνθέμενοι τῶν ἐν τῇ πόλει τοῖς δυνατωτάτοις καὶ Πισσούθνῃ τῷ Ὑστάσπου ξυμμαχίαν ,ὃς εἶχε Σάρδεις τότε ,ἐπικούρους τε ξυλλέξαντες ἐς ἑπτακοσίους διέβησαν ὑπὸ νύκτα ἐς τὴν Σάμον ,καὶ πρῶτον μὲν τῷ δήμῳ ἐπανέστησαν καὶ ἐκράτησαν τῶν πλείστων ,ἔπειτα τοὺς ὁμήρους ἐκκλέψαντες ἐκ Λήμνου τοὺς αὑτῶν ἀπέστησαν ,καὶ τοὺς φρουροὺς τοὺς Ἀθηναίων καὶ τοὺς ἄρχοντας οἳ ἦσαν παρὰ σφίσιν ἐξέδοσαν Πισσούθνῃ ,ἐπί τε Μίλητον εὐθὺς παρεσκευάζοντο στρατεύειν .
اما برخی از سامیان بودند که آنجا نماندند ، بلکه به قاره گریختند ، بعد از توافق با قدرتمندترین آنان در شهر و اتحاد با پیسوتنس ، پسر هوستاپس ، که آن وقت ساردیس را داشت ، هفتصد مزدور جمع کردند ، در شب به سمت ساموس گذر کردند ، و ابتدا به مردم حمله کردند ، اکثر آنها را مغلوب کردند ، سپس بعد از دزدیدن گروگانهای خودشان از لمنوس شورش کردند و نگهبانان و فرماندهان آتنی که با آنها بودند را تسلیم پیسوتنس کردند ، و بلافاصله برای حمله نظامی به میلتوس آماده شدند .