ἦν δ' ὁ πρῶτος φόρος ταχθεὶς τετρακόσια τάλαντα καὶ ἑξήκοντα .

و اولین خراج چهارصد و شصت تالنت مقرر شده بود .

ᾤχετο γὰρ καὶ ἐκ τῆς Σάμου πέντε ναυσὶ Στησαγόρας καὶ ἄλλοι ἐπὶ τὰς Φοινίσσας .

indeed Stesagoras and others had left the island with five ships to bring them .

Νώνυμνα ,πόλις Σικελίας .Ὁ πολίτης Νωνυμναῖος ,ὡς Φίλιστος .

Nonymna ,oppidum Siciliæ ,cujus oppidanus Nonymnæus auctore Philisto .

دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند
پنهان خورید باده که تعزیر می‌کنند
ناموس عشق و رونق عشاق می‌برند
عیب جوان و سرزنش پیر می‌کنند
جز قلب تیره هیچ نشد حاصل و هنوز
باطل در این خیال که اکسیر می‌کنند
گویند رمز عشق مگویید و مشنوید
مشکل حکایتیست که تقریر می‌کنند
ما از برون در شده مغرور صد فریب
تا خود درون پرده چه تدبیر می‌کنند
تشویش وقت پیر مغان می‌دهند باز
این سالکان نگر که چه با پیر می‌کنند
صد ملک دل به نیم نظر می‌توان خرید
خوبان در این معامله تقصیر می‌کنند
قومی به جد و جهد نهادند وصل دوست
قومی دگر حواله به تقدیر می‌کنند
فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر
کاین کارخانه‌ایست که تغییر می‌کنند
می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب
چون نیک بنگری همه تزویر می‌کنند

Thou knowest what tale it is that the harp and the lyre renowned men of piety make
Secretly drink ye wine of love and reveal it not that thee precious they may make .
The honour of love and the splendour of lovers ,they take
The censure of the young and the reproof of the old ,they make .
They say To any one utter ye not love's mystery from any one hear it not
It is a difficult story for the concealing of love is impossible whereof relation ,they make .
Without the door ,we being deceived by a hundred deceits ,
Let us see ,within the screen ,what device they make .
5Time's vexation ,they give the Pir of the Magians
Behold what sport with the Pir ,these holy travellers make
One can purchase a hundred honours with half a glance ,
In this act of glance - making deficiency ,lovely ones make .
With effort and struggle ,a crowd established union with the true Beloved
Reliance on Fate saying if union be decreed union will be another crowd make .
In short ,on Time's permanency ,rely not
For this world is the workshop wherein change they make .
Save the base coin ,is no result .Yet ,
In this fancy it is that vainly alchemy they make .
Drink wine .For the Shaikh ,and Hafiz ,and the Mufti and the Muhtasib ,
All when thou lookest well fraud openly abstaining from wine ,secretly drinking wine make .

کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد
محقق است که او حاصل بصر دارد

Wer von dem Freund den Reiz des Flaums im Auge hat ,
Von dem ist es gewiß ,daß er Geduld im Vorrath hat .

πορευομένοις δ' αὐτοῖς ἐν Κορωνείᾳ ἐπιτίθενται οἵ τε ἐκ τῆς Ὀρχομενοῦ φυγάδες Βοιωτῶν καὶ Λοκροὶ μετ' αὐτῶν καὶ Εὐβοέων φυγάδες καὶ ὅσοι τῆς αὐτῆς γνώμης ἦσαν ,καὶ μάχῃ κρατήσαντες τοὺς μὲν διέφθειραν τῶν Ἀθηναίων ,τοὺς δὲ ζῶντας ἔλαβον .

در راه خود در کرونیا توسط بوئتیایی‌های تبعیدی از اورخومنوس ، همراهی شده با لوکریان‌ها و ایوبوینان‌های تبعیدی و دیگران که هم‌فکر بودند ، به آنها حمله شد ، و بعد از بردن در جنگ چند تن از آتنیان را کشتند ، در حالیکه دیگران را زنده گرفتند .

وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی
کام بخشی گردون عمر در عوض دارد
جهد کن که از دولت داد عیش بستانی
باغبان چو من زین جا بگذرم حرامت باد
گر به جای من سروی غیر دوست بنشانی
زاهد پشیمان را ذوق باده خواهد کشت
عاقلا مکن کاری کآورد پشیمانی
محتسب نمی‌داند این قدر که صوفی را
جنس خانگی باشد همچو لعل رمانی
با دعای شبخیزان ای شکردهان مستیز
در پناه یک اسم است خاتم سلیمانی
پند عاشقان بشنو و از در طرب بازآ
کاین همه نمی‌ارزد شغل عالم فانی
یوسف عزیزم رفت ای برادران رحمی
کز غمش عجب بینم حال پیر کنعانی
پیش زاهد از رندی دم مزن که نتوان گفت
با طبیب نامحرم حال درد پنهانی
می‌روی و مژگانت خون خلق می‌ریزد
تیز می‌روی جانا ترسمت فرومانی
دل ز ناوک چشمت گوش داشتم لیکن
ابروی کماندارت می‌برد به پیشانی
جمع کن به احسانی حافظ پریشان را
ای شکنج گیسویت مجمع پریشانی
گر تو فارغی از ما ای نگار سنگین دل
حال خود بخواهم گفت پیش آصف ثانی

Time consider plunder to that degree that thou canst
O soul the out - come of life is only this moment if thou knowesfr .
The desire - giving of the sphere hath life in barter ,
Strive that ,from fortune ,the justice of ease thou mayst take .
The counsel of lovers ,hear and out from the door of joy come
For all this is not worth the occupation of a transitory world .
Before the zahid ,boast not of profligacy .For one cannot utter
To the physician ,not the confidant ,the state of a hidden pain .
Gardener when hence I pass ,be it unlawful to thee ,
If ,in my place ,a cypress other than the beloved thou plant
The jar - shatterer knoweth not this value that to the sufi ,
Is a household chattel like a pomegranate ruby .
Thou goest and ,the people's blood ,thy eye - lashes shed
O soul fiercely impetuously thou goest fear is ,behind ,thou wilt remaim .
O sweet mouth with the prayer of the night - risers ,strive not
In the shelter of the one ineffable name of God is the seal having the quality of a Sulaiman .
Aside from the glance of Thy eye ,my heart ,I kept .But ,
Thy eyebrow ,bow - possessor ,taketh the heart by its forehead .
O brothers compassion .Went my precious Yusuf ,
For grief for whom ,wonderful in wretchedness I beheld thestate of the old man Y'akub of Kin'an .
The wine's delight will slay the penitent zahid
O sage do not a deed ,that bringeth penitence .
One day ,by my door ,enter ,so that ,with joy ,the hand I may clap ;
Saying : Verily ,joined to me is luminosity as a guest .
With kindness ,tranquillise Hafiz's heart ,
O Thou ,whose beauteous tress - coil is the assembly - place perfection of dispersion
O idol ,stony of heart if of me careless thou be ,
My own state ,I will utter before Asaf the second .

Χαιρώνεια ,πόλις πρὸς τοῖς ὅροις Φωκίδος ,...τὸ πρῶτον κέκληται ἀπὸ Χαίρωνος .— Τοῦτον δὲ μυθολογοῦσιν Ἀπόλλωνος καὶ θηροῦς ,ὡς Ἑλλάνικος ἐν δευτέρῳ Ἱερειῶν Ἥρας ·« Ἀθηναῖοι καὶ μετ ̓ αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς Ὀρχομενίζοντας τῶν Βοιώτων (sc .ἰόντες ) ,ἐπὶ Ὀρχομενοῖς καὶ Χαιρώνειαν πόλιν Ὀρχομενῶν εἷλον .»

Chæronea ,urbs ad fines Phocidis ...primum vocata fuit a Chærone .Hunc autem fabulantur Apollinis et Therus filium ,ut Hellanicus in secundo Sacerdotum Junonis : « Athenienses ,et post ipsos adversus Orchomenizontes Bœotorum profecti ,post Orchomenos etiam Chæroneam urbem Orchomenorum cepere .»

Οὐδὲν ἀξιομνημόνευτον Ἕλλησιν ἱστορεῖται πρὸ Ὠγύγου ,πλὴν τοῦ Φορωνέως τοῦ συγχρονίσαντος αὐτῷ ,καὶ Ἰνάχου τοῦ Φορωνέως πατρὸς ,ὃς πρῶτος Ἄργους ἐβασίλευσεν ,ὡς Ἀκουσίλαος ἱστορεῖ .

Ante Ogygen nihil apud Græcos narratur dignum quod memoretur ,excepto Phoroneo ,illius æquali ,atque Inacho ,Phoronei patre ,qui primus Argolidis rex erat ,ut narrat Acusilaus .

Παρπάρων ,Χωρίον ἐν Ἀσίᾳ Αἰολικόν ....Ὁ πολίτης Παρπαρώνιος ,ἀπὸ τῆς Παρπάρωνος γενικῆς ....Ἀνδροτίων δ ̓ ἐν τρίτῳ Ἀτθίδος Παρπαρωνιώτας φησίν ·ἔστι δὲ ὡς ἀπὸ τοῦ Παρπαρωνία ,ὡς Θεσσαλία Θεσσαλιώτης .

Parparon ,regio in Asia Æolica .— Civis ,Parparonius a genitivo Parparonis .Androtio autem tertio Atthidis Parparoniotas eos vocat .Est id autem qnasi a Parparonia ,ut a Thessalia Thessaliotes .

Ἀνδοκίδης ὁ ὁ ῥήτωρ ,ὃν Ἑλλάνικος ὁ συγγραφεὺς εἰς τοὺς Ὀδυσσέως ἀπογόνους ἀνήγαγεν .

Orator Andocides ,quem refert Hellanicus historiographus inter Ulyssis posteros .

رواق منظر چشم من آشیانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست
به لطف خال و خط از عارفان ربودی دل
لطیفه‌های عجب زیر دام و دانه توست
دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد
که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست
علاج ضعف دل ما به لب حوالت کن
که این مفرح یاقوت در خزانه توست
به تن مقصرم از دولت ملازمتت
ولی خلاصه جان خاک آستانه توست
من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی
در خزانه به مهر تو و نشانه توست
تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که توسنی چو فلک رام تازیانه توست
چه جای من که بلغزد سپهر شعبده باز
از این حیل که در انبانه بهانه توست
سرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد
که شعر حافظ شیرین سخن ترانه توست

O true Beloved the chamber of vision of my eye is the dwelling of Thine
Show courtesy ,and alight ,for this house is the House of Thine .
By the grace of mole and of down Thy creations Thou scratchedest the heart of Arifs lovers of God
Wondrous ,are the subtleties beneath the snare of the grain the down of the mole of Thine .
O bulbul the perfect murshid glad of heart be ,in union with the rose the true Beloved
For ,in the sward the world the amorous warbling the melody of utterance of divine truths all is thine .
To Thy ruby lip the stream of divine grace entrust the remedy for our feeble resourceless heart
For exhilarating is the ruby - medicine the talk of the perfect murshid in the treasury of liberality of Thine .
In body ,unworthy of Thy service am I
But my soul ,its essence is the dust of the threshold of Thine .
Not that one am I to give my heart's coin to every impudent one
Closed is the treasure door with the seal of Thine ,and the mark of Thine .
O horseman ,excellent of work murshid what a magician indeed thou art ,
That an impetuous steed Shaitan or imperious lust like the ever - revolving sky ,is obedient to the whip of command of thine .
My place ,what When even the sky ,the juggler ,staggereth
At the sorceries that are in the store - house of pastime of Thine .
Now ,the melody of Thy assembly bringeth the sky to dancing ;
For ,the verse of Hafiz ,sweet of speech ,is the melody of Thine .

حاشا که من به موسم گل ترک می کنم
من لاف عقل می‌زنم این کار کی کنم
مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم
در کار چنگ و بربط و آواز نی کنم
از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت
یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم
کی بود در زمانه وفا جام می بیار
تا من حکایت جم و کاووس کی کنم
از نامه سیاه نترسم که روز حشر
با فیض لطف او صد از این نامه طی کنم
کو پیک صبح تا گله‌های شب فراق
با آن خجسته طالع فرخنده پی کنم
این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم

God forbid that ,in the rose - season ,wine ,I should abandon
Of reason ,I boast ; this work how should I do
The minstrel is where So that all the in - gathering of austerity and of knowledge ,
In the work of the harp ,of the lyre ,and of the voice of the reed ,I may make .
Now ,weariness of the useless disputation of the outward college ,hath my heart taken
Once ,awhile ,only the service of the beloved the perfect murshid and of wine of love I will do .
In time ,fidelity was where The cup of wine ,bring ,
That the tale of Jam ,and of Ka ,us ,and of Kay ,I may make .
The black book of sins I fear not .For ,in the day of assembling ,
By the bounty of His grace ,a hundred books of this kind ,I would close .
The foot - messenger of morn the breeze from the east where So that plaints of the night of separation ,
To that one ,auspicious of fortune ,and happy of foot the murshid I may make .
Since ,in eternity without beginning ,they Fate and Destiny mixed my dust with wine ,
To the adversary ,speak ,saying Wine ,wherefore should I abandon
This borrowed life ,that ,to Hafiz ,the Friend God entrusted ;
His face ,one day ,I shall see and to Him its surrender will make .

حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
آری به اتفاق جهان می‌توان گرفت
افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع
شکر خدا که سر دلش در زبان گرفت
زین آتش نهفته که در سینه من است
خورشید شعله‌ایست که در آسمان گرفت
می‌خواست گل که دم زند از رنگ و بوی دوست
از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت
آسوده بر کنار چو پرگار می‌شدم
دوران چو نقطه عاقبتم در میان گرفت
آن روز شوق ساغر می خرمنم بسوخت
کاتش ز عکس عارض ساقی در آن گرفت
خواهم شدن به کوی مغان آستین فشان
زین فتنه‌ها که دامن آخرزمان گرفت
می خور که هر که آخر کار جهان بدید
از غم سبک برآمد و رطل گران گرفت
بر برگ گل به خون شقایق نوشته‌اند
کان کس که پخته شد می چون ارغوان گرفت
حافظ چو آب لطف ز نظم تو می‌چکد
حاسد چگونه نکته تواند بر آن گرفت

By concord with darkish beauty ,the world Thy beauty took .
Yes by concord ,the world one can take .
The revealing of the mysteries of the Khilvatis ,the candle wished to make
Thanks to God that its tongue the candle's wick the heart's desire kindled .
The rose the Arif wished to boast of the colour and the perfume of the Friend God
In jealousy of it ,its breath ,in its mouth the breeze of love took .
From pride ,the cap of joy ,like the tulip slantwise placed ,
Every possessor of the heart's stain of love who the ruddy cup ,like the ruddy arghavan took .
From out of this great concealed fire of mysteries and divine knowledge that is in my chest ,
Only a flame is the great sun that the sky ,kindled .
Rested apart from the world I was like the compass
At last ,me ,into the centre ,like a point ,Time took .
Desire of the cup of wine consumed my harvest that day ,
When ,from the reflection of the Saki's cheek ,fire kindled .
To the street of the magians the abode of love and of divine knowledge I wish to go ,shaking my sleeve ,
Of these calamities ,that ,the skirt of time's end took .
Drink wine .For ,whoever ,at the end of work ,beheld the world ,
From grief ,came forth light and ,the heavy cup of wine ,took .
With the blood of tulips ,on the rose - leaf ,they have written ,
Saying Red wine like the ruddy Arghavan that one ,who became mature ,took .
Give wine in the cup of gold .For the morning cup of the morning - drinkers ,
Like the king with the sword ,gold - scattering ,the world took .
Regard opportunity .For when uproar fell upon the world
Hafiz struck at the cup and ,through grief ,the corner ,of retirement took .
Hafiz like water ,grace trickleth from thy verse
On it ,nice distinction ,the envious one how took

μετὰ δὲ τοῦτο ἀπέρχονται .

after which all retire .

τὸ δʼ αὐτὸ καὶ περὶ τὰς πόλεις καὶ τὰ ἔθνη ποιοῦσιν οἱ κύριοι τῆς δυνάμεως ,οἷον Ἀθηναῖοι μὲν περὶ Σαμίους καὶ Χίους καὶ Λεσβίους ἐπεὶ γὰρ θᾶττον ἐγκρατῶς ἔσχον τὴν ἀρχήν ,ἐταπείνωσαν αὐτοὺς παρὰ τὰς συνθήκας .

And the masters of the power made the same regarding both the city and the people ,such as the Athenians lessened them because of the articles of the contracts ,after they indeed achieved quickly power of the reign over the Samians and Chioniens and Lesbians .

ἐνεργῶς δὲ πολιορκήσας τὴν πόλιν καὶ ταῖς μηχαναῖς καταβαλὼν τὰ τείχη κύριος ἐγένετο τῆς Σάμου .

And by pushing the siege with energy and throwing down the walls by means of the siege machines he gained the mastery of Samos .

γέρων ποτὲ ξύλα κόψας καὶ ταῦτα φέρων πολλὴν ὁδὸν ἐβάδιζε καὶ διὰ τὸν πολὺν κόπον ἀποθέμενος ἐν τόπῳ τινὶ τὸν φόρτον τὸν Θάνατον ἐπεκαλεῖτο .τοῦ δὲ Θανάτου παρόντος καὶ πυνθανομένου τὴν αἰτίαν ,δι ' ἣν αὐτὸν ἐκάλει ,δειλιάσας ὁ γέρων ἔφη ·“ἵνα μου τὸν φόρτον ἄρῃς .” ὁ μῦθος δηλοῖ ,ὅτι πᾶς ἄνθρωπος φιλοζωεῖ ,εἰ καὶ δυστυχεῖ καὶ πτωχός ἐστι .

Um dia ,um velho tendo cortado madeira ,carregando - a ,andava pelo longo caminho ,por causa da intensa fadiga deixou a carga num lugar e chamou pela morte .A morte tendo aparecido e querendo saber o motivo pelo qual a chamou ,o velho com medo disse “para que tirasse o peso de mim ” .A fábula mostra que todo homem ama a vida ,mesmo quando se é infeliz e pobre .

روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست
منت خاک درت بر بصری نیست که نیست
ناظر روی تو صاحب نظرانند آری
سر گیسوی تو در هیچ سری نیست که نیست
اشک غماز من ار سرخ برآمد چه عجب
خجل از کرده خود پرده دری نیست که نیست
تا به دامن ننشیند ز نسیمش گردی
سیل خیز از نظرم رهگذری نیست که نیست
تا دم از شام سر زلف تو هر جا نزنند
با صبا گفت و شنیدم سحری نیست که نیست
من از این طالع شوریده برنجم ور نی
بهره مند از سر کویت دگری نیست که نیست
از حیای لب شیرین تو ای چشمه نوش
غرق آب و عرق اکنون شکری نیست که نیست
مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز
ور نه در مجلس رندان خبری نیست که نیست
شیر در بادیه عشق تو روباه شود
آه از این راه که در وی خطری نیست که نیست
آب چشمم که بر او منت خاک در توست
زیر صد منت او خاک دری نیست که نیست
از وجودم قدری نام و نشان هست که هست
ور نه از ضعف در آن جا اثری نیست که نیست
غیر از این نکته که حافظ ز تو ناخشنود است
در سراپای وجودت هنری نیست که نیست

O true Beloved from the ray of Thy face ,luminous a glance is not ,that is not
The favour of collyrium of the dust of Thy door ,on an eye is not ,that is not .
Those possessed of sight the prophets who ,with the inward eye ,behold the real beauty of God are the spectator of Thy face .Yes
The desire of Thy tress ,in any ,a desire is not ,that is not .
If through my grief for Thee ,my tear issue red bloody what wonder
Ashamed of that done by himself ,a screen - holder is not that is not .
The water of my eye ,whereon is the favour collyrium of the dust of Thy door
Under a hundred favours of His ,the dust of a door is not that is not .
O Beloved so that on Thy skirt ,a little dust may not settle ,
The torrent of tears from my vision ,a great pathway is not that is not .
For dainty ones ,love's journey is forbidden forbidden
For ,with every step in that path ,a danger is not ,that is not .
So that ,everywhere ,it the breeze ,the acquainted Murshid may not boast of the evening of Thy tress - tip the time of ecstasy of attraction of God's grace
Conversation with the breeze the acquainted Murshid mine a morning is not that is not .
No good counsel is it that the mystery should fall out of the screen .
And ,if not ,in the assembly of profligates ,a piece of news of both worlds is not that is not .
Of this distraught fortune ,I grieve and if not ,
Apportioned from the head of Thy street ,another is not ,that is not .
O sweet fountain from the modesty of Thy sweet lip the stream of divine grace
Now ,steeped in water and sweat of toil of search a piece of sugar the illusory beloved is not ,that is not .
Not from Thy hand ,am I ,heart - bereft ,bloody of liver '
For from grief for Thee ,a liver full of blood is not ,that is not .
In the desert of love for Thee ,the noble lion becometh through fear the crafty fox
Alas ,this Path wherein a danger is not that is not .
From existence ,this degree of name and of fame mine is that is
And if not ,in that place ,from weakness ,an effect is not ,that is not .
On me ,wherefore bindest thou the girdle of malice ,when of love ,
On the waist of my heart and soul ,a girdle is not ,that is not .
From the head of Thy street ,I cannot go a step
And ,if not ,in the heart of the heart - bereft ,a journey is not that is not .
O gleaming torch in thy head ,what hast thou
That ,through thy action ,roast meat ,a liver is not ,that is not .
Save this subtlety that Hafiz is not pleased with thee ,
Wholly ,in thy existence ,a skill is not ,that is not .

τῶν δ᾽ ἄλλων οἱ μὲν ὑπήκοοι οἱ δ᾽ ἀπὸ ξυμμαχίας αὐτόνομοι εἰσὶ δὲ καὶ οἳ μισθοφόροι ξυνεστράτευον .

Of the rest some joined in the expedition as subjects of the Athenians others as independent allies others as mercenaries .

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد
آن جوان بخت که می‌زد رقم خیر و قبول
بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد
کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک
رهنمونیم به پای علم داد نکرد
دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد
سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر
آشیان در شکن طره شمشاد نکرد
شاید ار پیک صبا از تو بیاموزد کار
زان که چالاکتر از این حرکت باد نکرد
کلک مشاطه صنعش نکشد نقش مراد
هر که اقرار بدین حسن خداداد نکرد
مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق
که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد
غزلیات عراقیست سرود حافظ
که شنید این ره دلسوز که فریاد نکرد

Memory be of that one ,who ,at the time of journeying memory of us made not
Who ,by farewell ,joyous our grief - stricken heart made not .
That one of youthful fortune ,that dashed the writing of good acceptance ,
I know not why the old slave ,free he made not .
The papery garment ,we wash in bloody water .For ,the sky ,
My guidance to the standard of justice ,made not .
In the hope that perchance a great cry may reach Thee ,the heart
Made in this desert mountain ,cries that Farhad made not .
If from Thee ,the footman of the east wind will learn work it is possible
For movement ,swifter than this ,the wind made not .
Since the bird of the sward had taken its shadow from the sward ,
Its nest in the curl of the tress of the box - tree ,it made not .
The reed of the attirer of nature draweth not the picture of desire of him
Who as to this beauty ,God - given ,confession made not .
O Minstrel change the note ,and strike the path ,of Irak
For ,in this path ,the true Beloved went and of us recollection made not .
The ghazals of Irak are the songs of Hafiz
This heart - consuming path ,who heard ,who lamentation made not .

خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم
به صورت تو نگاری ندیدم و نشنیدم
اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم
امید در شب زلفت به روز عمر نبستم
طمع به دور دهانت ز کام دل ببریدم
به شوق چشمه نوشت چه قطره‌ها که فشاندم
ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها که خریدم
ز غمزه بر دل ریشم چه تیر ها که گشادی
ز غصه بر سر کویت چه بارها که کشیدم
ز کوی یار بیار ای نسیم صبح غباری
که بوی خون دل ریش از آن تراب شنیدم
گناه چشم سیاه تو بود و گردن دلخواه
که من چو آهوی وحشی ز آدمی برمیدم
چو غنچه بر سرم از کوی او گذشت نسیمی
که پرده بر دل خونین به بوی او بدریدم
به خاک پای تو سوگند و نور دیده حافظ
که بی رخ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم

O true Beloved on the workshop of the eye ,the form of Thy face ,I drew
An idol in Thy form ,not I saw not I heard .
Formerly mine was the hope of lordship now Thy high slavery ,I sought
Formerly mine was desire for empire now Thy high service ,1 chose
Although in search of Thee ,equal in rein speed with the swift north breeze I am
Not even the dust of the swiftly moving cypress of Thy stature ,I reached .
Hope in the dark night of Thy dark tress for the bright day of life ,I established not
From the heart's desire ,desire for Thy mouth's round form ,I severed ,
The sin fault of Thy dark eye ,and of Thy heart - alluring neck ,it was ,
That ,like the wild deer ,from man I fled .
From desire for Thy sweet fountain ,what drops tears they were that I scattered
From Thy ruby lip wine - selling ,what graces I purchased .
On my wounded heart ,what arrows of glances ,Thou loosedest
At the head of Thy street ,what loads of grief I endured .
O breeze of the morning from the true Beloved's street ,a little dust bring ;
For ,from that moist land ,the perfume of the blood of the wounded heart I perceived .
Over my head ,from His street ,a fragrant breeze like the perfumed rose - bud passed ,
For obtaining the perfume of which ,the screen over my poor heart ,1 rent .
The oath by the dust of Thy foot and by the light of the eye of Hafiz ,I swear that ,without Thy face ,
No splendour from the lamp of the eye ,I saw .

ای خونبهای نافه چین خاک راه تو
خورشید سایه پرور طرف کلاه تو
نرگس کرشمه می‌برد از حد برون خرام
ای من فدای شیوه چشم سیاه تو
خونم بخور که هیچ ملک با چنان جمال
از دل نیایدش که نویسد گناه تو
آرام و خواب خلق جهان را سبب تویی
زان شد کنار دیده و دل تکیه گاه تو
با هر ستاره‌ای سر و کار است هر شبم
از حسرت فروغ رخ همچو ماه تو
یاران همنشین همه از هم جدا شدند
ماییم و آستانه دولت پناه تو
حافظ طمع مبر ز عنایت که عاقبت
آتش زند به خرمن غم دود آه تو

O thou that hast the blood - price of the precious musk - pod of Chin ,the dust of the path of thine
And the sun ,cherished in the shade of the border of the cap of thine
O beloved forth beyond limit ,the narcissus carrieth her amorous glance move forth and display thy glance that the narcissus may know thy worth
O soul be a sacrifice for the glance of the dark eye of thine
My blood ,drink .For ,with beauty like this ,even any angel ,
From his heart ,it cometh not to record the sin of thine .
O beloved the cause thou art of the people's ease and the world's slumber
On that account ,the border of my eye and of my heart became the repose - place of thine .
Mine ,every night in recollection of thy effulgent face with every gleaming star is the work of weeping and wailing
In envious regret for the splendour of the moon - like effulgent face of thine .
From each other separated all are friends ,fellow - sitters
But together are I and the threshold of the empire - shelter of thine .
The friend of the bad be not .For ,like good fortune ,
Thy friend be whoever may be the well - wisher of thine
To - morrow ,the day of assembly the resurrection when is the presenting of the people ,
In the midst ,possibly ,may fall on me the kind glance of thine
Hafiz favour ,desire not .For ,in the end ,
To grief's harvest ,setteth fire the smoke of the sigh of thine .

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند
آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه کار به نام من دیوانه زدند
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد
صوفیان رقص کنان ساغر شکرانه زدند
آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع
آتش آن است که در خرمن پروانه زدند
کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب
تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند

Last night in the hidden world I saw that the angels beat at the door of the tavern the world of love
Whence they brought out moulds of love The clay of Adam ,they shaped and into the mould of love they cast .
The dwellers of the sacred fold of the veiling and of the abstaining from what is forbidden of the angels ,
On me ,dust - sitter holy traveller the intoxicating wine of divine knowledge cast .
The load of deposit of love and of divine knowledge the lofty sky could not endure
In the name of helpless me ,the dice of the work of deposit of love they cast .
Thanks to God ,between me and Him ,peace chanced ,
On account of this peace the cup of thankfulness ,the Hurs ,dancing ,cast .
With a hundred harvests crowds of thought ,how go we not from the Path
When ,with a single grain of wheat the path of vigilant Adam ,they attacked .
The wrangle of seventy two sects ,establish excuse for all
When truth ,they saw not ,the door of feeble they' beat .
Not fire is that ,whereat the candle's flame laugheth
Fire is that ,wherein the moth's harvest body they cast .
Blood ,doth love's subtlety make the heart of the corner - sitters ,
Like that mole that on the beloved's cheek ,they cast .
From off thought's face ,none hath drawn the veil as Hafiz hath
Since the time when the tress - tip ,the brides of speech combed .

τήν τε γὰρ πόλιν ὅτε ἐδόκει ἐκλιπεῖν ἄμεινον εἶναι καὶ ἐς τὰς ναῦς ἐσβῆναι ,ἄνευ ἐκείνων ἔφασαν γνόντες τολμῆσαι ,καὶ ὅσα αὖ μετ᾽ ἐκείνων βουλεύεσθαι ,οὐδενὸς ὕστεροι γνώμῃ φανῆναι .

E pois ,quando parecia ser melhor abandonar a sua cidade e embarcar em suas naus ,disseram que decidiram ousar sem ajuda daqueles ,dos lacedemônios ; além disso ,em todos os assuntos sobre os quais ,de novo , se aconselharam com os lacedemônios ,os atenienses ,em seu julgamento , não pareceram inferiores a ninguém .

Περὶ ποιητικῆς αὐτῆς τε καὶ τῶν εἰδῶν αὐτῆς ,ἥν τινα δύναμιν ἕκαστον ἔχει ,καὶ πῶς δεῖ συνίστασθαι τοὺς μύθους ,εἰ μέλλει καλῶς ἕξειν ἡ ποίησις ,ἔτι δὲ ἐκ πόσων καὶ ποίων ἐστὶ μορίων ,ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὅσα τῆς αὐτῆς ἐστὶ μεθόδου ,λέγωμεν ,ἀρξάμενοι κατὰ φύσιν πρῶτον ἀπὸ τῶν πρώτων .Ἐποποιία δὴ καὶ ἡ τῆς τραγῳδίας ποίησις ,ἔτι δὲ κωμῳδία καὶ ἡ διθυραμβοποιητικὴ καὶ τῆς αὐλητικῆς ἡ πλείστη καὶ κιθαριστικῆς ,πᾶσαι τυγχάνουσιν οὖσαι μιμήσεις τὸ σύνολον .Διαφέρουσι δὲ ἀλλήλων τρισίν ἢ γὰρ τῷ γένει ἑτέροις μιμεῖσθαι ,ἢ τῷ ἕτερα ,ἢ τῷ ἑτέρως καὶ μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον .Ὥσπερ γὰρ καὶ χρώμασι καὶ σχήμασι πολλὰ μιμοῦνταί τινες ἀπεικάζοντες ,οἱ μὲν διὰ τέχνης οἱ δὲ διὰ συνηθείας ,ἕτεροι δὲ διὰ τῆς φωνῆς ,οὕτω κἀν ταῖς εἰρημέναις τέχναις ,ἅπασαι μὲν ποιοῦνται τὴν μίμησιν ἐν ῥυθμῷ καὶ λόγῳ καὶ ἁρμονίᾳ ,τούτοις δ᾿ ἢ χωρὶς ἢ μεμιγμένοις ,οἷον ἁρμονίᾳ μὲν καὶ ῥυθμῷ χρώμεναι μόνον ἥ τε αὐλητικὴ καὶ ἡ κιθαριστική ,κἂν εἴ τινες ἕτεραι τυγχάνωσιν οὖσαι τοιαῦται τὴν δύναμιν ,οἷον ἡ τῶν συρίγγων .Αὐτῷ δὲ τῷ ῥυθμῷ μιμοῦνται χωρὶς ἁρμονίας οἱ τῶν ὀρχηστῶν καὶ γὰρ οὗτοι διὰ τῶν σχηματιζομένων ῥυθμῶν μιμοῦνται καὶ ἤθη καὶ πάθη καὶ πράξεις .Ἡ δὲ ἐποποιία μόνον τοῖς λόγοις ψιλοῖς ἢ τοῖς μέτροις ,καὶ τούτοις εἴτε μιγνῦσα μετ᾿ ἀλλήλων ,εἴθ᾿ ἑνί τινι γένει χρωμένη τῶν μέτρων τυγχάνουσα μέχρι τοῦ νῦν .Οὐδὲν γὰρ ἂν ἔχοιμεν ὀνομάσαι κοινὸν τοὺς Σώφρονος καὶ Ξενάρχου μίμους καὶ τοὺς Σωκρατικοὺς λόγους ,οὐδὲ εἴ τις διὰ τριμέτρων ἢ ἐλεγείων ἢ τῶν ἄλλων τινῶν τῶν τοιούτων ποιοῖτο τὴν μίμησιν πλὴν οἱ ἄνθρωποί γε συνάπτοντες τῷ μέτρῳ τὸ ποιεῖν ἐλεγειοποιοὺς τοὺς δὲ ἐποποιοὺς ὀνομάζουσιν ,οὐχ ὡς τοὺς κατὰ μίμησιν ποιητὰς ἀλλὰ κοινῇ κατὰ τὸ μέτρον προσαγορεύοντες .Καὶ γὰρ ἂν ἰατρικὸν ἢ μουσικόν τι διὰ τῶν μέτρων ἐκφέρωσιν ,οὕτω καλεῖν εἰώθασιν .Οὐδὲν δὲ κοινόν ἐστιν Ὁμήρῳ καὶ Ἐμπεδοκλεῖ πλὴν τὸ μέτρον διὸ τὸν μὲν ποιητὴν δίκαιον καλεῖν ,τὸν δὲ φυσιολόγου μᾶλλον ἢ ποιητήν .Ὁμοίως δὲ κἂν εἴ τις ἅπαντα τὰ μέτρα μιγνύων ποιοῖτο τὴν μίμησιν ,καθάπερ Χαιρήμων ἐποίησε Κένταυρον μικτὴν ῥαψῳδίαν ἐξ ἁπάντων τῶν μέτρων ,οὐκ ἤδη καὶ ποιητὴν προσαγορευτέον .Περὶ μὲν οὖν τούτων διωρίσθω τοῦτον τὸν τρόπον .Εἰσὶ δέ τινες οἳ πάσι χρῶνται τοῖς εἰρημένοις ,λέγω δὲ οἷον ῥυθμῷ καὶ μέλει καὶ μέτρῳ ,ὥσπερ ἥ τε τῶν διθυραμβικῶν ποίησις καὶ ἡ τῶν νόμων καὶ ἥ τε τραγῳδία καὶ ἡ κωμῳδία διαφέρουσι δέ ,ὅτι αἱ μὲν ἅμα πᾶσιν αἱ δὲ κατὰ μέρος .Ταύτας μὲν οὖν λέγω τὰς διαφορὰς τῶν τεχνῶν ,ἐν οἷς ποιοῦνται τὴν μίμησιν .

بسم الله الرحمن الرحيم كتاب أرسطوطالس فى الشعراء نقل أبى بشر متى بن يونس القنائى من السريانى إلى العربى قال أرسطوطالس : 〈موضوع صناعة الشعر؛ الشعر والمحاكاة ووسائل المحاكاة〉 إنا متكلمون الآن فى صناعة الشعراء وأنواعها، ومخبرون أى قوة لكل واحد منها، وعلى أى سبيل ينبغى أن تتقوم الأسمار والأشعار، إن كانت الفواسيس مزمعة بأن يجرى أمرها مجرى الجودة؛ وأيضاً من كم جزء هى، وأيما هى أجزاؤها؛ وكذلك نتكلم من أجل كم التى هى موجودة التى هى لها بعينها .و نتكلم و نحن متكلمون فى هذا كله من حيث نبتدئ أولا من الأشياء الأوائل .فكل شعر، وكل نشيد شعرى ينحى به : إما مديحاً، وإما هجاء، 〈و〉إما ديثرمبو الشعرى، ونحو أكثر أوليطيقس، وكل ما كان داخلا فى التشبيه ومحاكاة صناعة الملاهى من الزمر والعود وغيره .وأصنافها ثلاثة : وذلك إما أن يكون يشبه بأشياء أخر والحكاية بها، وإما أن تكون على عكس هذا : وهو أن تكون أشياء أخر تشبه وتحاكى، وإما أن تجرى على أحوال مختلفة لا على جهة واحدة بعينها .وكما أن الناس قد يشبهون بألوان وأشكال كثير〈ة〉 أو يحاكون ذلك من حيث أن بعضهم يشبه بالصناعات ويحاكيها، وبعضهم بالعادات، وقوم أخر منهم بالأصوات : كذلك الصناعات التى وضعنا و جميعها تأتى بالتشبيه والحكاية باللحن والقول والنظم، وذلك يكون : إما على الانفراد، وإما على جهة الاختلاط .مثال ذلك : أوليطيقى وصناعة العيدان فانهما يستعملان اللحن و〈الـ〉ـتأليف فقط، وإن كان توجد صناعات أخر هى فى قوتها مثل هاتين : مثال ذلك صناعة الصفر تستعمل اللحن الواحد بعينه من غير تأليف، وصناعة أداة الرقص أيضاً، وذلك أن هاتين باللحون المتشكلة تشبه بالعادات وبالانفعالات أيضاً وبالأعمال أيضاً وتحاكيها .أما بعضها فبالكلام المنثور الساذج أكثر، أو بالأوزان : وتحاكى هى هذه : إما وهى مخلطة، وإما بأن تستعمل جنساً واحداً، وبالأوزان التى هى بلا تسمية 〈إلى الآن〉 .وذلك أنه ليس لنا أن نسمى بماذا تشارك حكايات وتشبهات شاعر〈مثل سـ〉ـوفرن وكسانرخس والأقاويل المنسوبة إلى سقراط .ولا أيضاً إن جعل الانسان تشبيهه وحكايته بالأوزان الثلاثية، أو هو هذه التى تقال لها ألغاز، أو شىء من هذه الأخر التى تجعل تشبيهه وحكايته لها على هذا النحو .غير أن الناس عندما يوصلون وزن صناعة الشعر يعملون الأوزان ويسمون بعضها : فن الغايا، وبعضها فن الأفى والتى لها أول وآخر؛ وليس كالتى يعملون الشعر التى هى بالحكاية والتشبيه، لكن التى يلقبونها المشتركة فى أوزانها .وذلك إن عملوا شيئاً من أمور الطب أو أمور الطبيعة بالأوزان فهكذا قد جرت عادتهم بالتلقيب : وذلك أنه لا شىء يشتر كان فيه : أوميروس وأنفادقلس ما خلا الوزن .ولذلك أما ذاك فينبغى أن نلقبه شاعراً، وأما هذا فالمتكلم فى الطبيعيات أكثر من الشاعر .وكذلك إن كان الانسان يعمل الحكاية والتشبيه عندما يخلط جميع الأوزان، كما كان يعمل خاريمن، فانه كان يشبه قانطورس برقص الدستبند من جميع الأوزان : فقد يجب أن نلقبه شاعراً .فمن قبل هذه كان حدد هذا الضرب .وقد يوجد قوم يستعملون جميع التى وصفت : مثال ذلك فى اللحن والصوت الحلو أو الأوزان، كصناعة الشعر الديثوردمبى والتى للناموس، والمديح أيضاً والهجاء .وتختلف بأن بعضها مع الكل معاً، وبعضها بالجزء .فهذه أقول إنها أصناف الصنائع التى بها يعملون الحكاية والتشبيه .

Πάτροκλος ὁ Μενοιτίου τρεφόμενος ἐν Ὀποῦντι τῆς Λοκρίδος ,περιέπεσεν ἀκουσίῳ πταίσματι .Παῖδα γὰρ ἡλικιώτην Ἀμφιδάμαντος οὐκ ἀσήμου Κλησώνυμον (cod .Venetus Κλισώνυμον ) ,ἢ ,ὥσπερ τινὲς ,Αἰάνην (idem Αἴαν ) περὶ ἀστραγάλων ὀργισθεὶς ἀπέκτεινεν .Ἐπὶ τούτῳ δὲ φυγὼν ,εἰς Φθίαν ἀφίκετο ,κἀκεῖ ,κατὰ συγγένειαν Πηλέως ,Ἀχιλλεῖ συνῆν .Φιλίαν δ ̓ ὑπερβάλλουσαν πρὸς ἀλλήλους διαφυλάξαντες ,ὁμοῦ ἐπὶ Ἴλιον ἐστράτευσαν .Ἡ ἱστορία παρὰ Ἑλλανίκῳ .

Patroclus ,Menœtii filius ,Opunte ,Locridis urbe ,educatus insons commisit delictum .Etenim æqualem Amphidamantis haud ignoti filium ,Clisonymum ,vel ,ut nonnulli tradunt ,Æanen ,in talorum ludo ira abreptus interfecit .Quapropter quum fugeret ,Phthiam venit ,ubi ob Pelei affinitatem cum Achille versatus est .Qui quidem tam eximia inter se juncti manserunt amicitia ,ut una contra Trojam proficiscerentur .