72. O carreiro e Héracles
maria celeste consolin dezotti /
- Created on 2024-09-16 16:22:48
- Modified on 2024-10-22 19:33:35
- Translated by Maria Celeste Consolin Dezotti
- Aligned by maria celeste consolin dezotti
72.1 [em versos] Βοηλάτης καὶ Ἡρακλῆς
Ἑλληνική Transliterate
Português
https://cts.perseids.org/read/greekLit/tlg0096/tlg002/opp-grc3/72.1
Βοηλάτης ἄμαξαν ἧγεν εἰς κώμην . Τῆς δʼ ἐμπεσούσης εἰς φάραγγα κοιλώδη , δέον βοηθεῖν , ὅδε ἀργὸς εἱστήκει , τῷ δὲ Ἡρακλεῖ προσηύχετο μόνῳ ἁπάντων θεῶν ὡς πολλὰ τιμωμένῳ . Αὐτὸς δʼ ἐπιστὰς εἶπε • " Τῶν τρόχων ἅπτου καὶ τοὺς βόας κέντριζε , τοῖς θεοῖς δʼ εὔχου , ὅταν τι ποιῇς καὐτὸς , ἢ μάτην εὔξῃ . "
Um
carreiro
guiava
sua
carroça
rumo
à
aldeia
,
quando
ela
despencou
em
uma
ribanceira
íngreme
.
E sendo urgente acudir , ele ficou parado inerte , mas orava a Héracles , o único dos deuses todos que com freqüência recebia honras . Então ele próprio , apresentando-se , lhe disse : " Ajuste as rodas , aguilhoe os bois e reze aos deuses , quando você mesmo fizer alguma coisa ; do contrário , rezará à toa ! "
E sendo urgente acudir , ele ficou parado inerte , mas orava a Héracles , o único dos deuses todos que com freqüência recebia honras . Então ele próprio , apresentando-se , lhe disse : " Ajuste as rodas , aguilhoe os bois e reze aos deuses , quando você mesmo fizer alguma coisa ; do contrário , rezará à toa ! "