CDH III
Marthe Nemegeer / Cur Deus homo
- Created on 2025-05-12 11:29:16
- Translated by Manuel Kalekas
- Aligned by Marthe Nemegeer
Latin
Ἑλληνική Transliterate
III . Obiectiones infidelium et responsiones fidelium
B . Patere igitur ut verbis utar infidelium . Aequum enim est ut , cum nostrae fidei rationem studemus inquirere , ponam eorum obiectiones , qui nullatenus ad fidem eandem sine ratione volunt accedere . Quamvis enim illi ideo rationem quaerant , quia non credunt , nos vero , quia credimus : unum idemque tamen est quod quaerimus . Et si quid responderis cui auctoritas obsistere sacra videatur , liceat illam mihi obtendere , quatenus quomodo non obsistat aperias .
A . Dic quod tibi videtur
B . Obiciunt nobis deridentes simplicitatem nostram infideles quia deo facimus iniuriam et contumeliam , cum eum asserimus in uterum mulieris descendisse , natum esse de femina , lacte et alimentis humanis nutritum crevisse – et ut multa alia taceam quae deo non videntur convenire – lassitudinem , famem , sitim , verbera et inter latrones crucem mortemque sustinuisse .
A . Nos non facimus deo iniuriam ullam aut contumeliam , sed toto corde gratias agentes laudamus et praedicamus ineffabilem altitudinem misericordiae illius , quia quanto nos mirabilius et praeter opinionem de tantis et tam debitis malis in quibus eramus , ad tanta et tam indebita bona quae perdideramus restituit , tanto maiorem dilectionem erga nos et pietatem monstravit . Si enim diligenter considerarent quam convenienter hoc modo procurata sit humana restauratio , non deriderent nostram simplicitatem , sed dei nobiscum laudarent sapientem benignitatem Oportebat namque ut , sicut per hominis inoboedientiam mors in humanum genus intraverat , ita per hominis oboedientiam vita restitueretur . Et quemadmodum peccatum quod fuit causa nostrae damnationis initium habuit a femina , sic nostrae iustitiae et salutis auctor nasceretur de femina . Et ut diabolus , qui per gustum ligni quem persuasit hominem vicerat , per passionem ligni quam intulit ab homine vinceretur . Sunt quoque multa alia quae studiose considerate , inenarrabilem quandam nostrae redemptionis hoc modo procuratae pulchritudinem ostendunt .
B . Patere igitur ut verbis utar infidelium . Aequum enim est ut , cum nostrae fidei rationem studemus inquirere , ponam eorum obiectiones , qui nullatenus ad fidem eandem sine ratione volunt accedere . Quamvis enim illi ideo rationem quaerant , quia non credunt , nos vero , quia credimus : unum idemque tamen est quod quaerimus . Et si quid responderis cui auctoritas obsistere sacra videatur , liceat illam mihi obtendere , quatenus quomodo non obsistat aperias .
A . Dic quod tibi videtur
B . Obiciunt nobis deridentes simplicitatem nostram infideles quia deo facimus iniuriam et contumeliam , cum eum asserimus in uterum mulieris descendisse , natum esse de femina , lacte et alimentis humanis nutritum crevisse – et ut multa alia taceam quae deo non videntur convenire – lassitudinem , famem , sitim , verbera et inter latrones crucem mortemque sustinuisse .
A . Nos non facimus deo iniuriam ullam aut contumeliam , sed toto corde gratias agentes laudamus et praedicamus ineffabilem altitudinem misericordiae illius , quia quanto nos mirabilius et praeter opinionem de tantis et tam debitis malis in quibus eramus , ad tanta et tam indebita bona quae perdideramus restituit , tanto maiorem dilectionem erga nos et pietatem monstravit . Si enim diligenter considerarent quam convenienter hoc modo procurata sit humana restauratio , non deriderent nostram simplicitatem , sed dei nobiscum laudarent sapientem benignitatem Oportebat namque ut , sicut per hominis inoboedientiam mors in humanum genus intraverat , ita per hominis oboedientiam vita restitueretur . Et quemadmodum peccatum quod fuit causa nostrae damnationis initium habuit a femina , sic nostrae iustitiae et salutis auctor nasceretur de femina . Et ut diabolus , qui per gustum ligni quem persuasit hominem vicerat , per passionem ligni quam intulit ab homine vinceretur . Sunt quoque multa alia quae studiose considerate , inenarrabilem quandam nostrae redemptionis hoc modo procuratae pulchritudinem ostendunt .
Βώσσος
Ἐξηγοῦ τοίνυν , ἵνα τοῖς τῶν ἀπίστων χρήσωμαι ῥήμασι∙ δίκαιον γάρ ἐστιν ἵν’ ἐπειδὴ τῆς ἡμῶν πίστεως λόγον σκοπεῖν ἐπιζητοῦμεν∙ τὰς ἀντιθέσεις προθῶμεν τῶν οὐδένα τρόπον τῇ ἡμετέρᾳ πίστει λόγου χωρὶς βουλομένων προσιέναι , εἰ γὰρ καὶ αὐτοὶ διὰ τοῦτο λόγον ζητοῦσιν ὅτι οὐ πιστεύουσιν , ἡμεῖς δ’ ὅτι πιστεύομεν , ὅμως ταὐτὸ καὶ ἕν ἐστιν ὅπερ ἐκζητοῦμεν∙ καὶ ἅπερ ἂν ἀποκρινόμενος λέγοις , εἴ τινι τούτων ἡ τῆς γραφῆς ἱερὰ μαρτυρία δόξειεν ἐναντιοῦσθαι , ἐξέστω μοι ταύτην ἀντεπάγειν∙ ὅπως τίνι τρόπῳ οὐκ ἂν ἀνθίσταιτο διασαφήσῃς : -
Ἀνσέλμος
Λέγε τοίνυν ὅ σοι δοκεῖ :
+ Ἀντιθέσεις τῶν ἀπίστων καὶ τῶν πιστῶν ἀποκρίσεις :
Βώσσος
Φασὶν ἡμῖν καταγελῶντες τῆς ἁπλότητος ἡμῶν οἱ ἄπιστοι∙ ὅτι τὸν Θεὸν ἀτιμάζομεν καὶ ἀδικοῦμεν∙ εἴπερ αὐτὸν ἐν γαστρὶ γυναικὸς καταβεβηκέναι φαμέν , ἐξ αὐτῆς γεννηθῆναι∙ γάλακτι καὶ τροφαῖς ἀνθρωπίναις τραφέντα αὐξηθῆναι∙ καὶ ἵνα πολλὰ παραλείψω τῷ ἀληθινῷ Θεῷ δοκοῦντα συνδραμεῖν , κόπον λιμὸν , δίψαν , μάστιγας∙ καὶ μέσον λῃστῶν σταυρὸν ὑπελθεῖν∙
Ἀνσέλμος
Οὔκουν ἡμεῖς ἀτιμάζομεν ἢ ἀδικοῦμεν τὸν Θεόν∙ ἀλλ’ ὅλῃ τῇ ψυχῇ χάριτας ὁμολογοῦμεν ἐπαινοῦντες , καὶ κηρύττομεν τοῦ ἐλέους αὐτοῦ τὸ ἄρρητον ὕψος∙ ὅς τοσοῦτον ἡμᾶς θαυμαστῶς καὶ παρ’ ἐλπίδας , ἀπὸ τῶν τοσούτων καὶ οὕτω χαλεπῶν ὀφλημάτων οἷς συνειχόμεθα πρὸς τὰ οὐκ ὀφειλόμενα τοσαῦτα καὶ οὕτως ἀγαθὰ ἅπερ ἀπολωλέκαμεν ἀποκατέστησεν∙ οὕτω μεγίστην ἀγάπην καὶ εὐσπλαγχνίαν περὶ ἡμᾶς ἐνδειξάμενος∙ εἰ γὰρ ἀκριβῶς κατανοήσειαν ὅσο λίαν συμφώνως τῷ τρόπῳ τούτῳ ἡ ἀνθρωπίνη ἐπανόρθωσις ἐπιμελείας ἠξίωται , οὐκ ἂν τῆς ἡμετέρας καταγελῷεν ἁπλότητος ἀλλὰ μεθ’ ἡμῶν ἐπαινέσαιεν τοῦ Θεοῦ τὴν σοφὴν ἀγαθότητα∙ ἔδει γὰρ ἵν’ ὥσπερ διὰ παρακοῆς ἀνθρώπου ὁ θάνατος εἰς τὸ ἀνθρώπινον εἰσελήλυθε γένος , οὕτως ἡ ζωὴ δι’ ὑπακοῆς ἀνθρώπου περιγένηται∙ καὶ ὃν τρόπον ἡ ἁμαρτία ἀπὸ γυναικὸς ἀρξαμένη τῆς ἡμῶν καταδίκης αἰτία γέγονεν , οὕτως ὁ τῆς ἀληθοῦς δικαιοσύνης καὶ σωτηρίας ἀρχηγὸς ἐκ γυναικὸς γεννηθῇ∙ καὶ ὥσπερ ὁ διάβολος διὰ τῆς τοῦ ξύλου γεύσεως ὃν κατέπεισεν ἐνίκησεν ἄνθρωπον , διὰ τοῦ κατὰ τὸ ξύλον ἐπενεχθέντος παρ’ αὐτοῦ πάθους , ἀπ’ ἀνθρώπου νικηθείη∙ καὶ μακρὸν ἂν εἴη λέγειν , ἃ σπουδαιότερον καθορώμενα , ἄρρητόν τινα τῆς κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον οἰκονομηθείσης ἡμῶν ἀπολυτρώσεως τὴν ὥραν παρέχεται∙
Ἐξηγοῦ τοίνυν , ἵνα τοῖς τῶν ἀπίστων χρήσωμαι ῥήμασι∙ δίκαιον γάρ ἐστιν ἵν’ ἐπειδὴ τῆς ἡμῶν πίστεως λόγον σκοπεῖν ἐπιζητοῦμεν∙ τὰς ἀντιθέσεις προθῶμεν τῶν οὐδένα τρόπον τῇ ἡμετέρᾳ πίστει λόγου χωρὶς βουλομένων προσιέναι , εἰ γὰρ καὶ αὐτοὶ διὰ τοῦτο λόγον ζητοῦσιν ὅτι οὐ πιστεύουσιν , ἡμεῖς δ’ ὅτι πιστεύομεν , ὅμως ταὐτὸ καὶ ἕν ἐστιν ὅπερ ἐκζητοῦμεν∙ καὶ ἅπερ ἂν ἀποκρινόμενος λέγοις , εἴ τινι τούτων ἡ τῆς γραφῆς ἱερὰ μαρτυρία δόξειεν ἐναντιοῦσθαι , ἐξέστω μοι ταύτην ἀντεπάγειν∙ ὅπως τίνι τρόπῳ οὐκ ἂν ἀνθίσταιτο διασαφήσῃς : -
Ἀνσέλμος
Λέγε τοίνυν ὅ σοι δοκεῖ :
+ Ἀντιθέσεις τῶν ἀπίστων καὶ τῶν πιστῶν ἀποκρίσεις :
Βώσσος
Φασὶν ἡμῖν καταγελῶντες τῆς ἁπλότητος ἡμῶν οἱ ἄπιστοι∙ ὅτι τὸν Θεὸν ἀτιμάζομεν καὶ ἀδικοῦμεν∙ εἴπερ αὐτὸν ἐν γαστρὶ γυναικὸς καταβεβηκέναι φαμέν , ἐξ αὐτῆς γεννηθῆναι∙ γάλακτι καὶ τροφαῖς ἀνθρωπίναις τραφέντα αὐξηθῆναι∙ καὶ ἵνα πολλὰ παραλείψω τῷ ἀληθινῷ Θεῷ δοκοῦντα συνδραμεῖν , κόπον λιμὸν , δίψαν , μάστιγας∙ καὶ μέσον λῃστῶν σταυρὸν ὑπελθεῖν∙
Ἀνσέλμος
Οὔκουν ἡμεῖς ἀτιμάζομεν ἢ ἀδικοῦμεν τὸν Θεόν∙ ἀλλ’ ὅλῃ τῇ ψυχῇ χάριτας ὁμολογοῦμεν ἐπαινοῦντες , καὶ κηρύττομεν τοῦ ἐλέους αὐτοῦ τὸ ἄρρητον ὕψος∙ ὅς τοσοῦτον ἡμᾶς θαυμαστῶς καὶ παρ’ ἐλπίδας , ἀπὸ τῶν τοσούτων καὶ οὕτω χαλεπῶν ὀφλημάτων οἷς συνειχόμεθα πρὸς τὰ οὐκ ὀφειλόμενα τοσαῦτα καὶ οὕτως ἀγαθὰ ἅπερ ἀπολωλέκαμεν ἀποκατέστησεν∙ οὕτω μεγίστην ἀγάπην καὶ εὐσπλαγχνίαν περὶ ἡμᾶς ἐνδειξάμενος∙ εἰ γὰρ ἀκριβῶς κατανοήσειαν ὅσο λίαν συμφώνως τῷ τρόπῳ τούτῳ ἡ ἀνθρωπίνη ἐπανόρθωσις ἐπιμελείας ἠξίωται , οὐκ ἂν τῆς ἡμετέρας καταγελῷεν ἁπλότητος ἀλλὰ μεθ’ ἡμῶν ἐπαινέσαιεν τοῦ Θεοῦ τὴν σοφὴν ἀγαθότητα∙ ἔδει γὰρ ἵν’ ὥσπερ διὰ παρακοῆς ἀνθρώπου ὁ θάνατος εἰς τὸ ἀνθρώπινον εἰσελήλυθε γένος , οὕτως ἡ ζωὴ δι’ ὑπακοῆς ἀνθρώπου περιγένηται∙ καὶ ὃν τρόπον ἡ ἁμαρτία ἀπὸ γυναικὸς ἀρξαμένη τῆς ἡμῶν καταδίκης αἰτία γέγονεν , οὕτως ὁ τῆς ἀληθοῦς δικαιοσύνης καὶ σωτηρίας ἀρχηγὸς ἐκ γυναικὸς γεννηθῇ∙ καὶ ὥσπερ ὁ διάβολος διὰ τῆς τοῦ ξύλου γεύσεως ὃν κατέπεισεν ἐνίκησεν ἄνθρωπον , διὰ τοῦ κατὰ τὸ ξύλον ἐπενεχθέντος παρ’ αὐτοῦ πάθους , ἀπ’ ἀνθρώπου νικηθείη∙ καὶ μακρὸν ἂν εἴη λέγειν , ἃ σπουδαιότερον καθορώμενα , ἄρρητόν τινα τῆς κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον οἰκονομηθείσης ἡμῶν ἀπολυτρώσεως τὴν ὥραν παρέχεται∙